Okuldan mezun olalı 1,5 yıl oldu. Bu 1,5 yıl boyunca gittiğim iş görüşmeleri kadar çalışsam biraz bir birikimim bile olabilirdi. Sanırım hayatımın yine en berbat zamanlarından birinden geçiyorum. Yine...İşsiz olmak gerçekten tahmin edilenden çok daha zor bir durum. Bütün günün boş bir şekilde, uğraşsız, meşguliyetsiz geçmesi daha doğrusu geçememesi. Başlarda böyle olmuyor tabi ki. Evde olduğum süre boyunca gerçi hala evde ve işsizim o ayrı konu, mesleğimle alakalı alakasız programlar öğrenmekten tut, dil geliştirmeye çalışmak gibi klasik ama bana yararı olacağını düşündüğüm şeyler yapmaya başlamıştım. O bile bana bir meşguliyet, bir şeyle ilgilenmek,ondan sorumlu olmak hissi veriyordu. Okul zamanlarından gelen o yoğun çalışma temposuna o kadar alışmıştım ki, bir yerden bir şeyler yapmaya çalışıyordum. Baya ilerlemiştim de. Ama gittiğim her görüşmenin yüzde doksanının olumsuz olması daha doğrusu dönüşün bile olmaması, geçen tüm süre boyunca etrafındaki insanların soruları, nasıl bulamı