Sana hep iyi davrandım. Evet, karşılığını bekledim ama alamadım. İyi birşeyler ekersem iyi sonuçlar alırım diye ümit etmiştim. Sende nankörce davrandın. Bugün yaptığın bardağı taşırdı. Aldığım iyi bir haberi samimiyetle karşılamama ve sevinmeme engel oldun. Benim içimdeki samimi duygularımı zedeledin ki onlar insanlığıma dair ona ait biricik duygularımdı. Onlara hergün zarar veriyorsun. Dengesizsin ve öngörülemezsin. Bu dengesizliklerin yüzünden tüm zamanımı ve enerjimi sana ayırır oldum. Sense görmediğin sevginin bedelini bana ödetmeye kalktın. Kabul edip yolumuza devam etmemize müsade etmedin bir türlü. İkna edebilmek için hep anlayışla yaklaştım ve seni duymaya çalıştım ama sen beni histerik birisine dönüştürdün. Senin sevilmemenin suçlusu ben değilim. Seni sevmeye çalıştım. Mutlu olmanı gözetledim hep. Kötü davransam bile geri döndüm ve seni onardım. Sense o sevgi açlığının öfkesiyle beni her seferinde yendin, beni alt ettin. Bu bi başarı değil çünkü seni artık yalnızlığına terk