azçokyaz

 Mutluluğumu paylaştığım bir yazım yok hiç. Sanki uzun zamandır bu mutsuzluğun içindeyim. Hayatımda kimse yok. En son bişeyler hissedeli zaman oldu. Yine işsizim. Kilo aldım.  Kendime iyi bakmak istiyorum. Yeni bir başlangıç öyle iyi olurdu ki. Uzun uzun her şeyi konuşabileceğim biri olsaydı mesela. Sonunda aradığımı buldum dediğim bir işim olsaydı. Düşünmesi bile güzel. Eskiden hayal ederek bir sonraki güne iyi uyanırdım. Düşümde senaryolar yazar orda keyifli olurdum. Bana iyi gelirdi.  Bana artık ne iyi geliyor bilmiyorum. Başladığım noktaya mı dönmeliyim? Bişeyler yapmalıyım orası kesin. Kendimi yeniden yaratmak ve hayatımı elime almak. Her gün bir önceki günün aynısıyken bir şey değişmez.  olabildiğim kadar kendi içimde kendimle mutlu olmalıyım. Neydi bana iyi gelen şeyler? Onları bulmalıyım.

 İnanılmaz zamanlardan geçiyoruz. Görüntüler sanki bir hollywood filminden çıkmış gibi. Her yer alev alev. İnanamıyorum bazen. Marmaris , Manavgat , Tunceli her yer yanıyor. Bugün 9. günü. Çoğumuz kızgın ve öfkeliyiz. Ülkemizin başına gelen en büyük kötülük herhalde , kimler olduğu belli onların.  Herkes seferber oldu. Ben kendi çapımda bi yardım yapabildim. Orda yaşananlar çok ağır. Ormanları kaybettik. Orda yaşayan canlıları kaybettik. İnsanlar evlerini yurtlarını yuvalarını kaybetti. Anılarını, emeklerini…Kendini bilmez ciğeri beş para etmezler elbette kendilerini gösterdi. Mesela evi yananların iyi ki yanmış evim ya diyeceklerini söyleyen bir yetkili vardı. Yanan evlerinin yerine, yenidine az bir krediyle sahip olacaklar dedi. Aynen bunu söyledi. Hala midem bulanıyor. Bir taraftan mülteci akını var ülkeye.. İşler iyiye gitmiyor. Ben bilmiyorum. Yazıyorum sadece buraya. Bilmiyorum artık. Umudum var mı bilmiyorum. Belki vardır.